Laatst liep ik op een heldere herfstochtend door het bos. Voordat ik op pad ging, vulde ik mijn geest met krantenartikelen. Ik maak mij behoorlijk zorgen over de huidige politieke wind die door Nederland waait. Ik besluit die ochtend voor even alle ruis achter mij te laten. Aangekomen in het bos voel ik de frisse lucht op mijn wangen en zie ik een bos vol met een schitterend kleurenpalet van groene, gele en rode bladeren. Elke boom, elk blad is uniek en toch vormen ze samen een harmonieus geheel. Het raakt mij om de verbondenheid en de schoonheid van diversiteit te zien.
Dit beeld doet mij denken aan een passage uit het boek “De acht grote lessen van de natuur” (Gary Ferguson). Hierin staat onder andere geschreven dat diversiteit niet slechts een 'leuk idee' is, maar een essentiële levensbehoefte. Diversiteit is gecreëerd door honderden, zo niet duizenden, jaren van evolutie en aanpassing. Elk organisme, elke soort, heeft zijn unieke rol in het grotere geheel van het ecosysteem. Het verlies van zelfs één van deze unieke spelers kan leiden tot een cascade van gevolgen voor het gehele systeem.
De parallel die in het boek gemaakt wordt met een samenleving is treffend. Elk individu, met zijn of haar unieke perspectieven, ervaringen en vaardigheden, draagt bij aan het rijke tapijt van onze gemeenschap. Deze diversiteit brengt een schat aan ideeën, creativiteit en innovatie met zich mee.
Hoe kunnen we deze schoonheid en kracht van diversiteit in onze samenleving beter waarderen en benutten? Het begint met erkennen en vieren, in plaats van enkel tolereren. Dit betekent dat we actief streven naar inclusie en gelijkheid en systemen en structuren ontmantelen die bepaalde groepen onderdrukken of marginaliseren.
Mijns inziens is het wenselijk om diversiteit te zien als een proces van voortdurende verandering en aanpassing, net zoals de natuur dat doet. Dit vraagt om openheid voor nieuwe ideeën en perspectieven en een comfort bij onzekerheid en verandering.
En misschien wel het belangrijkste, diversiteit gaat niet alleen over het toevoegen van meer stemmen aan de tafel, maar ook over het luisteren naar die stemmen. Werkelijk ruimte maken voor dialoog en discussie, en bereid zijn om onze eigen overtuigingen en vooroordelen in vraag te stellen.
Ik hoop van harte dat het tij zal keren en we als samenleving diversiteit eren en vieren. En ja, dat ook mensen die gevlucht zijn uit onveilige leefgebieden welkom zijn en zo snel mogelijk een waardig bestaan kunnen opbouwen en hun uniciteit kunnen toevoegen aan een nog rijker tapijt.
De natuur laat zien wat al miljoenen jaren werkt. Dat in verscheidenheid kracht en schoonheid verscholen ligt en een essentiële levensbehoefte is. Het vieren van diversiteit en inclusie draagt bij aan een veerkrachtiger samenleving.
Liefs, Brenda
